Als de ontknoping van de tweede editie van La Vuelta Femenina net zo spannend wordt als de apotheose van de eerste, kunnen we ons in de handen gaan wrijven. Een ding staat vast: Annemiek van Vleuten gaat de koers niet voor een tweede maal op haar naam schrijven. Kan Demi Vollering het dit jaar dan wel afmaken in de Spaanse meerdaagse of weet iemand anders daar een stokje voor te steken? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

• 

  25 apr

  Lees ook De geschiedenis van La Vuelta Femenina: van criterium tot grootse vrouwenronde

  25 apr

  0

Erelijst La Vuelta Femenina
2023: Annemiek van Vleuten

Laatste editie

Eindklassement La Vuelta Femenina 2023
1 Annemiek van Vleuten (Movistar)
2. Demi Vollering (SD Worx) op 9s
3. Gaia Realini (Lidl-Trek) op 2m41s
4. Riejanne Markus (Jumbo-Visma) op 3m36s
5. Ricarda Bauernfeind (Canyon-SRAM) op 3m53s

• 

  7 mei

  Lees ook Van Vleuten wint La Vuelta Femenina na secondenspel met Vollering op Lagos de Covadonga

  7 mei

  56

Parcours

Traditiegetrouw was het lang wachten op het parcours van de Vuelta. Maar op Internationale Vrouwendag kwam er toch een achtdaagse uit de hoge hoed. Een dag extra dan van de winter was voorzien. Ter compensatie voor het lange wachten op de route? Wie zal het zeggen. Het is in ieder geval weer een parcours met daarin voor ieder wat wils, waarbij de organisatie natuurlijk hoopt op opnieuw een epische ontknoping als het jaar daarvoor. Er wordt uitgepakt met liefst drie aankomsten bergop, al zit er geen klim van het kaliber Lagos de Covadonga bij. Even was er sprake van een bezoekje aan de Angliru, maar het monster van Asturië blijft de rensters voorlopig bespaard. Voorlopig.

28 april 2024, Etappe 1: Ploegentijdrit Valencia (16 km)

Net als tijdens de eerste Vuelta Femenina wordt er afgetrapt met een ploegentijdrit. In de derde stad van Spanje worden de rensters losgelaten voor een chronoproef over een niet bijster interessant parcours. Het is namelijk een heen-en-weertje over de grote weg met start en finish in de Stad van de Kunsten en de Wetenschap. Het startpodium staat voor het wetenschapsmuseum, finish even verderop bij het grootste aquarium van Europa.

Na enkele honderden meter kunnen de neuzen op het stuur, want via de snelweg trekken de rensters zuidwaarts richting de rijstvelden van het Nationaal Park van Albufera, bakermat van de paella. Halverwege is het even keren middels een bochtje van 180 graden, maar daarna hoeven de rensters vermoedelijk alleen nog bij het opdraaien van de laatste rechte lijn nog een keer in de ankers. Welke hogesnelheidstrein loodst hier een van hun wagonnen naar de rode trui?

Start eerste ploeg: 15.56 uur
Finish laatste ploeg: rond 17.15 uur

Maandag  29 april, Etappe 2: Buñol – Moncófar (118,3 km)

In de Vuelta draait alles om het winnen van de rode trui, in startplaats Buñol kun je heel gemakkelijk een rode trui krijgen. Als je er tenminste op 28 augustus komt, want dan is Buñol het decor voor La Tomatina. Opmerkelijk genoeg niet de enige startplaats deze Vuelta waar ze tomatengooien tot traditie hebben gemaakt.

Het enige obstakel op dag twee is de Puerto de l’Oronet, een klim die dit jaar al twee keer eerder in het parcours van een vrouwenkoers is opgenomen. Op die klim van krijgen we hopelijk een mooie strijd om de eerste bergtrui. In het geval van de Vuelta CV Feminas en de Setmana Valenciana lag de finish na de Oronet de finish steeds in Valencia, nu ligt de meet in Moncófar, na bijna veertig ofwel dalende ofwel vlakke slotkilometers. Aan de kust is het ongetwijfeld sprinten geblazen.

Start: 14.05 uur
Finish: tussen 17.00 en 17.30 uur

 30 april, Etappe 3: Lucena del Cid – Teruel (130,5 km)

Opnieuw een etappe met slechts één gecategoriseerde hindernis, maar toch is het een veel pittigere dag. Het peloton trekt op dag drie echt het binnenland in en dat zullen de puurste der sprintsters al flink gaan voelen. Startplaats Lucena del Cid staat bekend als ‘Parel van de berg’ en, toegegeven, dat dorpje ligt er prachtig bij. Van daaruit golven de rensters halverwege de etappe de autonome regio Aragón in.

Op het profiel van de organisatie blijkt al dat het bijna geen meter vlak is en dat zien we ook in het aantal te overwinnen hoogtemeters. De Fuente de Rubielos (6,1 km à 6,2%, max. 11,5%) mag dan de enige klim van de dag zijn waarop bergpunten te verdienen zijn, dat is niet het eerlijke verhaal. Bijna 2500 hoogtemeters moeten de rensters overwinnen richting de meet. Een vieze rit.

Voor de liefhebbers van Mudejár-kunst is Teruel bezoeken een must. Deze samensmelting van christelijke, joodse en islamitische culturen zorgt voor een interessante combinatie. En die zie je daar veelvuldig terug. Voor wielerliefhebbers is de vraag vooral: wie gaat er daar winnen? Misschien wel… Alba Teruel? Helaas, de Spaanse staat niet aan de start. Maar denk sowieso eerder maar aan Marianne Vos. Want het toch niet gemakkelijke parcours moet ze kunnen overleven, waarna ze in de sprint in staat moet worden geacht het af te maken. Over het beste van meerdere werelden combineren gesproken…

Start: 13.35 uur
Finish: tussen 17.00 en 17.30 uur

Woensdag 1 mei, Etappe 4: Molina de Aragón – Zaragoza (142,5 km)

Vorig jaar was de rit naar Albacete de snelste rit in lijn ooit in de Women’s WorldTour. Intussen staat die bewuste Vuelta-etappe in de eeuwige ranglijst alweer op plaats drie, na ritten in de Vuelta a Burgos en de UAE Tour. Leuke info, maar waarom die juist nu bovenhalen? Wel, het wil nog weleens wapperen in de omgeving van Zaragoza, en als de wind gunstig staat, zou dat record er wel weer eens aan kunnen gaan. Dat geldt ook voor de klassementsambities van veel rensters, want het kan maar zo een onvervalst waaierspektakel worden. En daar zullen ongetwijfeld enkele goede rensters zich in verslikken.

De karavaan trekt de hele dag in noordoostelijke richting naar de vierde stad van Spanje. Die stad was in 2001 al eens het decor voor de laatste kilometers van de snelste Vuelta-rit in de geschiedenis (55,176 gemiddeld over 179,2 kilometer). De rensters zijn gewaarschuwd. Bij het binnenrijden van Zaragoza ligt er trouwens nog een venijnig hupsje van een paar honderd meter, plaatst er daar nog iemand een laatste aanval? Zes kilometer is het dan nog naar de finish, dus zo’n aanval lijkt een schier onmogelijke Hail Mary, maar je kunt het als niet-sprinter maar proberen… En zeker als het helemaal uit elkaar ligt, heeft zo’n actie nog best kans van slagen.

Start: 13.50 uur
Finish: tussen 17.00 en 17.30 uur

Donderdag 2 mei, Etappe 5: Huesca – Jaca (Fuerte de Rapitán) (113,9 km)

Ontelbaar veel mensen hebben de voorbije eeuwen zichzelf gevonden (of hebben daar in ieder geval een poging toe gedaan) door het lopen van de Camino. Deze vijfde rit lijkt in het teken te staan van deze legendarische tocht. Huesca en Jaca zijn plaatsen die door heel wat pelgrims zijn aangedaan.

Dat geldt ook voor de Alto de San Juan de la Peña (18,5 km à 3,1%, maximaal 7,2%). En dan met name de twee kloosters op de top van deze beklimming. Het oude klooster schijnt zelfs nog eens enige tijd onderdak te hebben geboden aan de Heilige Graal — wat dat dan ook maar geweest moge zijn. Geen Heilige Graal op de slotklim, wel een trofee voor de dagwinnares. En mogelijk de rode en de bolletjestrui. Komt natuurlijk behoorlijk in de buurt.

De steilste manier om Jaca — stadje met een prachtig fort in de vorm van een ster — uit te rijden is door de weg richting het Fort van Rapitán te nemen. 13 haarspeldbochten over een afstand van 3,5 kilometer. Spectaculaire beelden van boven dus. De cameramotoren zullen op de soms behoorlijk steile flinken ook aan hun trekken komen, want op deze klim zal het flink tekeer gaan. Net zoals het in die prachtige Vuelta van 2012 deed, toen Joaquím Rodriguez op de klim wist te zegevieren. Niet gek als je weet dat het gemiddelde stijgingspercentage 7,9% bedraagt.

Start: 14.05 uur
Finish: tussen 17.00 en 17.30 uur

Vrijdag 3 mei, Etappe 6: Tarazona – Laguna Negra (132,1 km)

We hadden u nog een stad met tomatengooiers beloofd, die hebben we bij deze bereikt. Veel malle tradities in Spanje en die van Tarazona mag er ook zijn. Cipotegato draait om iemand die, gekleed in harlekijnenpak de stad moet uitvluchten, terwijl diegene wordt bekogeld met, u raadt het al, tomaten. Rare jongens, die Spanjaarden, en dat geldt helemaal voor de jongens die centraal staan in de bekendste legende over Laguna Negra.

Vooraleer de rensters aankomen bij een van de nieuwe pareltjes van Fernando Escartín, moet er eerst nog een flink stuk overbruggen. In de eerste dertig kilometer stijgt de meute al zeshonderd meter, maar echt moeilijk is dit allemaal niet te noemen. Ook daarna valt het reuze mee, tenzij er natuurlijk wind staat op de open vlaktes. Pas echt beginnen gaat het op de enige gecategoriseerde klim van de dag. Zesenhalve kilometer klauteren aan eenzelfde stijgingspercentage, maar met pieken tot 16%. In de Vuelta voor mannen wisten Daniel Martin en Jesús Herrada al te zegevieren bij het beruchte bergmeer.

Start: 10.00 uur
Finish: tussen 17.00 en 17.30 uur

Zaterdag 4 mei, Etappe 7: San Esteban de Gormaz – Sigüenza (138,6] km)

Een echte overgangsrit, met het venijn in de staart. Of staat de wind nog eens goed en wordt net als vorig jaar een dag voor het einde het klassement nog eens op zijn kop gezet? Zeker in de eerste helft van deze voorlaatste etappe zijn er — wind en weder dienende — echt mogelijkheden om iemand in verlegenheid te brengen. Vluchtsters zullen echter ook kansen ruiken op weg naar Sigüenza.

In de finale zal het, ongeacht of het nu een rit voor aanvalsters of niet is, sowieso even stressen worden voor de vrouwen van het klassement. De eindstreep ligt namelijk bij het indrukwekkende kasteel dat boven de stad uittorent en dat betekent dat er nog even geklommen moet worden. Net als tijdens de bijna ontelbare oorlogen zal het met veel vertoon van macht bestormd worden. Wie timet het best op de muurtje van 600 meter aan een gemiddelde van 8,1%?

Start: 12.55 uur
Finish: tussen 16.00 en 16.30 uur

 Zondag, Etappe 8: Distrito Telefónica – Valdesquí. Comunidad de Madrid (89,5 km)

Ondanks dat Movistar dit jaar niet meer een van de absolute topfavorieten in huis heeft voor de eindzege, zal het toch een bijzondere dag voor de ploeg worden. Het hoofdkantoor van de trouwe wielersponsor is namelijk het vertrekpunt voor de slotrit. En hoewel er even buiten het centrum van Madrid wordt gestart, hoeft u niet bang te zijn dat de koers als een nachtkaars zal uitgaan. Dit is namelijk de etappe van de waarheid.

De Vuelta Femenina heeft er een handje van om naar de Tour de France Femmes te kijken en te zeggen: dat kunnen wij ook. Niet verwonderlijk dus dat de koninginnenrit net als die van de Tour de France Femmes er een is over een goede negentig kilometer, met twee flinke beklimmmingen in het tweede deel van de koers en een aankomst bergop. Er zullen al best verschillen zijn gemaakt, maar wie de Vuelta wil winnen, zal het hier moeten doen.

De organisatie heeft het ‘slechts’ over een eerste klim van 9,1 km, maar eigenlijk begint de Puerto de la Morcuera al in Guadalix de la Sierra. Dit zorgt voor een beklimming van 18,5 kilometer à 5% gemiddeld. Na twaalf kilometer dalen volgt een vallei van een kilometer of acht vooraleer de slotklim in de Sierra de Guaderrama aanbreekt. De legendarische Bola del Mundo ligt in de buurt van de finish, maar deze wordt niet beklommen. De klim naar Valdesquí vormt het stevige toetje.

Eigenlijk moeten we spreken van de Puerto de Cotos, want de laatste 1800 meter richting het skistation stellen weinig meer voor. Ook de Puerto de Cotos (zo’n 11 kilometer klimmen aan een goede 5,5%) is trouwens geen extreme klim, maar na acht dagen koers zullen de maskers er wel afvallen.

Start: 10.50 uur
Finish: tussen 13.20 en 13.40 uur

Favorieten

Noot: de deelnemerslijst is op moment van schrijven (24/4) nog niet compleet. Er zullen dus ongetwijfeld nog wijzigingen worden aangebracht.

Dat Demi Vollering er, ondanks dat ze de sterkste was, niet de Vuelta wist te winnen, maakte haar uiteindelijke triomf in de Tour de France Femmes alleen maar mooier. Daar heeft ze nu echter niets meer aan. Het is een nieuw seizoen met nieuwe kansen, en dit jaar heeft ze nog geen enkele kans verzilverd. Luik-Bastenaken-Luik had ‘m kunnen (en eigenlijk moeten) worden, maar in de sprint moest ze van veel te ver komen. Stom, zo vond ze zelf ook. Dat moet dus beter in de Vuelta.

De eerste dagen zal het een zaak zijn van zo min mogelijk schade oplopen, om op dag vijf voor het eerst te weten hoe de vlag erbij hangt. Een Vollering die iets te bewijzen heeft is een gevaarlijke Vollering, dus het zou ons niet verbazen als ze in een van de vele haarspeldbochten van de Fuerte de Rapitán haar concullega’s ter plaatse laat. Even de nul van het bord vegen en laten zien dat ze het nog kan. Ook in de daaropvolgende ritten behoort ze tot de favorieten.

Zelfs de etappe naar Sigüenza, want zo’n aakomst moet zo normaliter ook prima aankunnen. Daar zal ze niet het verschil maken dat haar de eindzege op moet leveren, dat moet in een van de drie aankomsten bergop gebeuren. Vollering zal blij zijn dat de waardevolle luxe-luitenant annex privé-pletwals Marlen Reusser weer in koers terugkeert en met Niamh Fisher-Black is er nog een renster die haar lang kan ondersteunen. De Nieuw-Zeelandse kan daarnaast zelf ook gewoon ver komen.

De drie voornaamste protagonisten van deze Vuelta? – foto: Cor Vos

Cadeau gaat ze het allerminst krijgen. Annemiek van Vleuten mag dan genieten van haar wielerpensioen, er zijn nog voldoende rensters in het peloton die al iets bewezen hebben in rittenkoersen als deze. Gaia Realini werd vorig jaar derde in de Vuelta en de Giro. Op de flanken van Lagos de Covadonga was ze degene die Vollering het langst kon volgen. Kan ze in de zak steken, maar de kleine klimster uit Pescara blijft op andere punten kwetsbaar. In waaiers bijvoorbeeld, ondanks dat ze ondersteund wordt door een heel sterke armada.

En bij gebrek aan een epische beklimming als Lagos de Covadonga, waar het tweede speerpunt van Lidl-Trek het vaak lastig mee heeft, is Elisa Longo Borghini wellicht nog gevaarlijker. Ook al omdat de Italiaans kampioene de laatste weken in grootse vorm verkeerde, waar bij Realini (nog) geen sprake van is. Daarnaast is ELB op het moment meer een afmaakster dan Realini. De vraag is enkel: kan ze op de hoogste beklimmingen haar karretje blijven anhaken?

Bij Canyon-SRAM zouden we een aantal rensters als speerpunt kunnen aanwijzen. Antonia Niedermaier, Neve Bradbury en Ricarda Bauernfeind (vorig jaar vijfde) kunnen het leuk doen in deze wedstrijd, maar Katarzyna Niewiadoma, al twee keer op het podium in de Tour de France Femmes, blijft toch de meest logische keuze. Verteert ze de snelle overgang van de klassiekers naar de etappekoersen en kan ze zich gedurende de wedstrijd in toom houden, om toe te slaan op de momenten dat het moet? Dan mag ze serieus aan de eindzege denken.

Ze geeft echter wel aan dat ze na de Ardennenklassiekers last gehad heeft van haar crash. En ook de weersomstandigheden die week hebben er serieus in gehakt bij haar. De Poolse zal hopen dat ze er doorheen gaat komen tijdens de eerste etappe, want als ze niet in topvorm is, gaat het voor iemand anders zijn binnen de ploeg.

Wat kan Gaia Realini? – foto: Cor Vos

AG Insurance-Soudal maakt zich voor het eerst op voor de Spaanse etappekoers. De ploeg had gerekend op Ashleigh Moolman-Pasio, een van de weinige rensters die de laatste jaren Annemiek van Vleuten bergop in een rechtstreeks duel heeft weten te kloppen. Maar helaas, de 38-jarige renster uit Zuid-Afrika heeft ziek moeten afhaken voor de koers. Ze wordt vervangen door Maud Rijnbeek.

De ploeg zal zonder grote klassementskopvrouw dus meer kunnen vrijbuiteren. Al is het deze Vuelta ook interessant om te kijken hoe Sarah Gigante het gaat doen in haar eerste echt grote Europese etappekoers. Net als Realini heeft ze nog wel een paar achilleshielen (en daarnaast staat ze wat betreft het klimwerk nog lang niet op gelijke hoogte met de Italiaanse). Ze heeft echter wel laten zien dat ze over veel talent beschikt en nog meer karakter.

Menig renster zou na de pech van de voorbije jaren allang het bijltje erbij neer hebben gegooid, maar Gigante nam vroeg in het seizoen al sportieve revanche door de Tour Down Under te winnen. Hoe mooi dat ook was, de Vuelta winnen is andere koek. Wellicht eerst maar eens proeven aan het groterondewerk. Gigante is enorm leergierig, dus ze zal alles in zich opnemen. Rensters als Julie Van De Velde en Justine Ghekiere kunnen haar daarbij veel leren.

Spaanse wielerfans vestigen hun hoop op klimsters Mavi García en Ane Santesteban als het gaat om een goed eindklassement, helaas is Santesteban met een luchtweginfectie echter af moeten haken voor de voor haar ploeg erg prestigieuze rittenkoers.  Franse fans hebben met Évita Muzic en met name de stabiele Juliette Labous meer kans op succes. Bij Movistar zien we eindelijk de terugkeer van Liane Lippert, maar het is nog een beetje gissen hoe haar vorm op het moment is. Olivia Baril lijkt de beoogde kopvrouw voor het klassement, al zijn we ook erg benieuwd naar het koersen van Mareille Meijering.

Kan de oudste renster in koers nog potten breken? – foto: Cor Vos

Bij EF Education-Cannondale schuift Veronica Ewers zichzelf een beetje naar de achtergrond, maar wellicht kan Kim Cadzow net als in Luik-Bastenaken-Luik serieus vooraan meedoen. De Nieuw-Zeelandse klimsgeit laat in ieder geval zien reuzestappen te zetten, wellicht komt er nu nog eentje bij. Hoewel ze toonde dat ze al significant beter is gaan dalen vergeleken met een jaar eerder, is het nog wel de vraag hoe de rest van haar pelotonskills zijn op de momenten dat het echt moet. Kan ze mee in het waaiergeweld?

Clara Koppenburg en met name Kristen Faulkner zijn eveneens namen die het leuk kunnen doen in de roze-gele tricots. Faulkner is de meest complete renster en daarnaast is ze ook nog weleens in staat om te toveren, dus vermoedelijk zal zij het hoogst eindigen in het klassement. Serieus meedoen om de eindzege lijkt normaliter te hoog gegrepen, maar Faulkner, die soms echt kan toveren, wordt natuurlijk wel scherp in de gaten gehouden.

In de gaten houden, dat moeten we ook doen met de rensters van Fenix-Deceuninck. Als de omstandigheden haar gunstig gezind zijn en ze niet hoeft te bikkelen in het hectische waaiergewild, kan Pauliena Rooijakkers voor wat betreft het klassement wedijveren met de besten. Yara Kastelijn, Greta Marturano en Petra Stiasny kunnen eveneens een leuk houtje klimmen. Bij UAE Team ADQ zien we met Erica Magnaldi ook een zeer sterke klassementstroef. En bij FDJ-SUEZ hebben ze naast Muzic ook nog Cavalli, die, als ze

Tot slot vergeten we Riejanne Markus natuurlijk niet. De nummer vier van vorig jaar mag met ambities afreizen naar Spanje. Ook voor haar geldt dat het gebrek aan klimmen als de Angliru gunstig moet zijn, al hebben we de laatste weken nog niet haar allerbeste versie gezien. Of heeft ze die absolute hoogvorm bewaard voor de Vuelta? Dan zou het een vruchtbare week kunnen worden voor de troef van Visma | Lease a Bike.

Sprinters

Opnieuw past deze koers niet in het programma van Lorena Wiebes. Dat zal Charlotte Kool ongetwijfeld jammer vinden, want ze wint natuurlijk het liefst tegen de beste sprintsters ter wereld. Desondanks krijgt Kool nog wel behoorlijk tegenstand, want Marianne Vos staat wederom wel aan het vertrek. Afgelopen jaar wisten Vos en Kool elkaar een keer te verslaan in een rechtstreeks duel in de Spaanse rittenkoers. Daarna kneep Kool in de remmen, waarna Vos er met het puntenklassement vandoor ging. Concurrentie krijgen de twee dit jaar onder meer van Georgia Baker, Vittoria Guazzini en Maike van der Duin. UAE Team ADQ kan rekenen op Karlijn Swinkels, maar Tereza Neumanová is in vlakke sprints misschien nog wel sneller.

Benieuwd ook of rensters als Thalita de Jong, Maggie Coles-Lyster, Emma Norsgaard of Alison Jackson kans zien om in een van de sprints naar een mooie klassering te sprinten. Daarnaast is het interessant om de 23-jarige Chinese Xin Tang aan het werk te zien. Vorig jaar werd ze in eigen land al eens vijfde in de Tour of Guangxi en zesde in een sprint in de Ronde van Chongming. Leuk, maar kan ze het ook in Europa? Zo hard moeten we nog niet van stapel lopen, maar het zou wel aardig zijn als ze zich er misschien een keer tussen kan gooien.

Kool is ook nog op zoek naar haar eerste zege van het seizoen – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Demi Vollering
*** Elisa Longo Borghini, Katarzyna Niewiadoma
** Gaia Realini, Juliette Labous, Erica Magnaldi
* Évita Muzic, Mavi García, Riejanne Markus, Niamh Fisher-Black

Website organisatie
Deelnemerslijst (FirstCycling)

Weer en TV

Niets zo veranderlijk als het weer. Wel lijkt volgens Weeronline duidelijk dat het bij de start in Valencia geen bloedhete omstandigheden worden. Het is namelijk relatief koud weer in deze tijd van het jaar voor Spaanse begrippen. Ook een buitje her en der in een van de daaropvolgende ritten is niet uitgesloten.

De koers wordt uitgezonden bij de (al dan niet online) kanalen van NOS, Eurosport en Discovery+. Door de bank genomen wordt steeds de laatste anderhalf uur van de koers in beeld gebracht.