Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Stephen Williams nieuwe goudhaantje Israel-Premier Tech: “Alle puzzelstukjes vallen in elkaar”
Interview Stephen Williams was woensdag de verrassende winnaar van de Waalse Pijl. De renner van Israel-Premier Tech, de eerste Brit in de geschiedenis die kon winnen op de Muur van Hoei, overleefde als beste de zware omstandigheden. “Ik ben het gewoon om in dit weer te koersen en hou er zelfs van”, vertelde Williams op de persconferentie na afloop.
Hoe heb je de wedstrijd ervaren vandaag?
“De koers werd door het weer natuurlijk een stuk lastiger. Het was dus in eerste plaats belangrijk om warm te blijven. Zeker tot aan het circuit. In de voorlaatste ronde zaten we nog met zo’n 40 renners in het peloton. Op de voorlaatste Muur probeerden we vervolgens de groep kleiner te maken. Toen ik daarna in die eerste groep zat, wist ik dat ik goede benen had. Het maakte voor mij niet uit dat we daarna nog werden ingerekend. Ik wist dat ik goede benen zou hebben in de laatste kilometer.”
Je ging uiteindelijk van best ver de sprint aan. Waarom maakte je die keuze?
“Ik had vertrouwen in mijn benen. En ik wist dat ik enorm ging kunnen afzien, als ik de finishlijn ging zien. Dan denk je aan niks anders. In die laatste honderd meter heb ik wel een paar keer omgekeken. Ze (vooral Kévin Vauquelin, red.) kwamen heel dichtbij, maar gelukkig was het net genoeg.”
Zijn deze weersomstandigheden in jouw voordeel?
“Ik ben het wel gewoon om in dit soort omstandigheden te koersen. Ik hou er zelfs van. Met de ploeg waren we ook de hele tijd aan het kijken naar de weersvoorspellingen. Het is gewoon echt lastig koersen bij dit weer. Het moeten blijven eten en drinken is eigenlijk het lastigste. Dat onderschatten mensen vandaag. Voor mij was het het zwaarste in het eerste deel van de koers. Vanaf we begonnen waren aan de lokale rondes, kon ik de knop omdraaien en vergat ik de koude.”
Je bent de eerste Brit die hier kan winnen, wat betekent dat voor jou?
“Het is prachtig om hier als eerste Brit te winnen. Ik ben hier ook altijd gestart de laatste jaren en daarvoor keek ik de koers ook altijd op televisie. Ik ken de koers dus ook best goed.”
Het is al je derde overwinning in de WorldTour dit seizoen. Hoe verklaar je die plotse opmars?
“Ik ben in eerste instantie goed gestart in Australië (waar hij de slotrit en het eindklassement van de Tour Down Under won, red.). Daarna werden de Ardennenklassiekers al snel een groot doel voor mij. Die voorbereiding verliep goed. In het verleden ging het vaak minder vlot en had ik geen goede voorbereiding. Ik heb ook veel blessures gehad, onder meer een zware aan mijn knie.”
“Sinds ik bij deze ploeg ben, heb ik echter een stap kunnen zetten. Ik word goed omringd en alle puzzelstukjes vallen daardoor in elkaar.”
Hoe is het om een jongere generatie zo veel te zien winnen en zelf wat langer te moeten wachten op je ontwikkeling?
“Er zijn maar een handjevol renners die zó goed presteren op echt jonge leeftijd. Maar natuurlijk is het belangrijk om te winnen. Dat kan op mijn leeftijd ook nog en zal later ook nog kunnen. Ik hoop dat ik elk jaar wat beter kan worden. Ik wil presteren. Voor mezelf, maar ook voor de ploeg.”
Moeten we jou nu ook als favoriet zien voor Luik-Bastenaken-Luik?
“Daar wil ik nu nog niet aan denken. Ik ben nu vooral heel blij met deze overwinning. Ik wil die eerst vieren met mijn ploeggenoten. Daarna zal ik een paar dagen rust pakken en dan zal ik wel aan Luik beginnen denken. Dat is een ongelooflijke wedstrijd met bijzonder veel geschiedenis.”
Maar ja, het zal het nieuwe nieuwe wielrennen wel zijn.
Dat plukje van 25 gisteren was goed ingepakt of die dag bestendig, leuk voor hen maar dat maakt ze niet mentaal sterker of zo.
En in iets te hete kleding fietsen voelt voor velen als lastig, dan ga je al snel te snel iets uit doen. Dan nog een extra buitje of idd dat opspatwater? Einde verhaal. Blijven kunnen rijden in regenkleding is ook een kunde.
Ik ben zelf best en winterrijder en heb al die ellende al wel eens meegemaakt, haha, die dagen van strakblauw ineens naar hagel naar strakblauw naar hagel zijn de allerergste en lastigst inschatbaar.
Naast mijn fietshobby heb ik gewerkt als fietskoerier, 4 dagen in de week. Daar zat dus ook de afgelopen herfst en winter bij, een supernatte periode, met vaak ook nog eens kou en wind er bij. Op mijn specifieke koeriersfiets heb ik volwaardige (lange) spatborden, en ik heb door omstandigheden ook enkele dagen op een andere fiets m'n diensten gedraaid, zonder spatborden.
Voor degenen die dat nooit zelf ervaren hebben, kan ik zeggen dat het verschil tussen een dag in de volle regen met en zonder spatborden echt bizar groot is.
Regen is één ding; daar kun je je tot bepaalde mate op kleden. Ook al wordt je op een gegeven moment nat, je kunt met voldoende laagjes je 'core' nog wel warm genoeg houden.
Maar water van onder is een heel ander verhaal. Tegen de constante spray van in en in koud en vies (zanderig) water die je benen, je broek, je rug zeiknat spettert is geen kleding opgewassen.
Een set goede spatborden maakt echt een wereld van verschil.
Het is van de zotte dat wielrenners met zo'n natte wegen en in die kou nog steeds gewoon zonder spatborden rijden. Het is niet stoer en zo, dat snap ik allemaal wel, maar in een wereld van 'marginal gains' is het rijden met spatborden echt een 'huge gain'.
Totaal onbegrijpelijk dat zo'n groot competitief voordeel niet benut wordt. Wel met zo'n debiele helm fietsen, maar spatborden… néé, dat kan écht niet! ♂️
Ik weet niet of spatborden de spray in een peloton significant vermindert.
De tijd zal uitwijzen of Williams ook echt een goudhaantje is. Super mooie overwinning uiteraard!